ای کاش, ندیده‌بودمش, کاش
دل, کاش نبود, بندِ موهاش
ای کاش, نمی‌شدم به دامش
ای کاش, نگشـته بود پیـداش
ای داد, از این همه خرابی
ای وای, از این همه تمناش
ای کاش, نخورده بود پیوند
این, خشک لبم به گرم لبهاش
غوغاست در این سر هوسباز
دریـاسـت به دیـدگان زیــباش
آه این چه عجب, عجب, حریفی‌ست
پنهان, چه سر و سری‌ست با مــاش
ای کـاش, نــدیــده بــودمــش
بــاز
در خـــواب مـــــرا نـبــــود
رویـــــاش
حــیـــران و غـــریـب و بــی‌پـــنـاهـم
افـــتــاده چـــو ســائلـی به
پاهـاش
ولـگـرد و نحــیـف و خیـس و خسـته
در شـــهـر هـــزارهـا هــواخــــواش
....
دیـر آمـده‌ای دوبــاره پـایـیـــز
پس رازِمگو , مکـن چنین فاش
اینــگونه سخـن نباشـدت حـد
تنــها بنشـین بـکـن تمـاشـاش
ای کاش مـگیــرد این جسـارت
بر عـاشـقِ مســتِ بی‌سـر و پــاش
هرجای که هست دوست, خوش باد
یـــــزدان بــــزرگ عــشــق هــمــراش
»دریـاسـت به دیـدگان زیــباش»
پاسخحذفمصراعی ساده و بسیار زیبا
سپاس دوست گرامی..دیده‌ی زیبابین شما البته هر شعر متوسطی رو زیبا می‌بینه ولی چون الان زیاد تو مود شکسته نفسی نیستم میگم که بنظر خودم هم چندان بد نشده شعر :) .. درواقع قافیه‌های باحالی میشه با این شیوه ساخت که از نظر دستوری هم غلط نیستن و نمیشه بهشون گفت محاوره‌ای..
پاسخحذفدر سادگی هم تعمد داشتم و نمیخواستم قلمبه سلمبه باشه وگرنه منو ول کنن میزنم تو سبک هندی :( ..شعر کلاسیک پارسی بیشتر در خدمت عرفان و عشقهای باصطلاح افلاطونی قرار گرفته که اگرچه در جای خود خوبند اما بنظرم برای امروز خیلی مناسب نیستند و ذهنیت واقع‌گرای جوانان امروزی رو ارضا یا اقناع نمی‌کنند..