۱۳۹۲ اسفند ۸, پنجشنبه
بی‌هوده سخن ..
بـا ظلـــم و ستـــم،
نبــــرد، بـازی نَبــُوَد
جــــان است و گلــوله،
تیلــه‌بـــازی نبود
این عرصــه‌ی خون
است،تفـرجگه نیست
میـــدان دل اســت،
شهـــرِ بـــازی نبــود
پیـــکار بــه کــــار
است و زبــان‌بــازی نِی
بـا مــکر و فـــریـــب
و حقــــه‌بــــازی نبود
مردی‌نه به جنسیت
و ریش‌است و سبیل
ســــودای دل اســـت،
خـــاله‌بـــازی نبود
گــر مــرد رهــی
بیـــا بـه میــدان و بجنگ
ایــن کــار به
خوش‌پــوشـی و نـــازی نبود
پاییـــز مگــو
کــه حــد ایـن خامـان نیست
اعـــدام و شــکنـــجــه
بچـــه‌بــــازی نبـود
نیم‌غزل را گرچه ناچیز و بی‌مقدار، تقدیم می‌کنم به محمد نوری‌زاد
که معنی راستین مردی و پایمردی و یگانه فریاد دادخواهی در برهوتِ مسکوتِ ظلمتِ سیاه‌کارانِ
بی‌آزرمِ امروزِ میهن است.. درود بر او و عزمش..
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر