۱۳۹۳ اردیبهشت ۹, سه‌شنبه

اعجاز ..



اینگــونه تـا بـه عشـق خود ابـــراز می‌کنی
اعجــــاز می‌کنـــی، فقـط اعجــاز می‌کنی

گاهــی که مثــل مـاه دل‌انگیــــز می‌شوی
با عشــوه‌هــای مسخــــره آغـــاز می‌کنی

دل را بــه آسمـــان ‌بــری و مـی‌زنـی زمین
وقتــی زعشـقِ مـرده سخن سازمی کنی

یــک روز در بـبـنـــدی و مــــا را بــرون کنی
فــــرداش لای پنجــــره را بـــــاز مـی‌کنـی

ســـربـاز پیــک و بی‌بی دل.. حکم گیشنیز
بـــازی مــــرگ بــا ســـر ســربــاز می‌کنی

یکبــــار بــا خــــرابــــی مــــا دلبــری نکن
جـداً بـــه قصـــد کشتـن مـا ناز می‌کنی؟!

گیج و خراب ومست ومشنگیم و دلخوشیم
ما را دهـــــان بستـــــه، چرا بــاز می‌کنی؟

از آن لبــــان نـــــاز بــــده بــوســه‌ای .. برو
لجبـــازی بـــــا مـــــنِ خــرِ لجباز می‌کنی؟

سیفون کشیده‌ای به من وهرچه عشق بود
حـــالا بـــه یــاد و خـاطره دمساز می‌کنی؟

تـــا تخـــم‌مرغــی، قدقد مرغـان مکن عزیز
فاطـــی نگشتـــه دعـــوی النــاز می‌کنی؟

تسخـــر نـــــزن به لکنـــت پاییـــز برگ‌ریــز
بیچــاره،.. هــجو حافـــظ شیـــراز می‌کنی!


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر