شَــود
راهــی اگر پیدا، در این توفان توفنده
وزیـن دریـای
ناآرام اگــر جــان نـابَــرَم زنـده
شـب تاریک
و باد و برف و راه پُرخَم چالوس
چِـــه
انــدازد چِــه ننـدازد مــرا در دره راننده
تَــورم
صفـــر باشـــد یــا رود یارانــه‌ها بــالا
اجــاره
گــردد ارزان یــا گــران در سال آینده
اگـر آن
تُـرک شیرازی شَود با مِهرِ کَم راضی
ویاقصری
به جُردن خواهدو تجریش‌و زَرگَنده
کُـند گــر
جنـگ روحانی، نماید صلـح پنهانی
بُـوَد
منـفی نتیــجه در ژنو یا خوب و سازنده
چِـه در
روز قیـامت پُـل ،نگردد زیـر پـایم مــو
چِه بـاشد
نامه‌ی اعمال در دستِ چپِ بنـده
چو جایی
بر سَرِ راهی، به دست شاه‌اللهی
زِ تن گردد
سَرم یا نِـه، بـه چاقو یا قَمه، کَنده
چو باید
مُردن و رفتن، چه فردا و چه پس‌فردا
چه از تیـر
بسـیجی کُشـته یا گـرگان درنــده
نــدارد
بـــر دل پــاییـــز تـوفیـــری دگر چیـزی
مـرا این
بَـس که بینـم بر لبــان مَردمم خنده
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر