باز این چه شورش است که در خلق عالم است ..

امام زاده علیرضا پهلوی ریق رحمت را بر اثر خودکشی و در فراغ دوست دخترش سر کشید و شیعیان پهلوی گِل بر سر می کنند و دسته های زنجیر زنی و سینه زنی براه انداخته اند و چنان ضجه می زنند و مویه می کنند که دل هر انسان غیرعاقلی بر ایشان ریش میشود..

بامزه اینکه همین شخص پرستان نادان خود را منتقد دین می دانند و بر شیعیان ایرادها می گیرند که چرا حسین حسین می کنید, بیایید علیرضا علیرضا بگوئید و خنده دار تر آنکه سینه چاکان رضاخان پهلوی به خودشان لقب ضد دیکتاتور می دهند و بر جمهوری اسلامی می تازند به سبب زورگوئیش .. 

غلامان نطفه ی مقدس رضاقلدر نطفه ی مقدس امامان شیعه را به استهزاء می گیرند و مجیز گویان فرح دیبا و اشرف پهلوی خود را برتر از عاشقان فاطمه ی زهرا و زینب کبرا می انگارند .. 

بی شک خاک پایان حقیر و نوکران خانه زاد پهلویان,همان سگان خود خوانده ی حسین بن علی هستند که پاچه ی هر کس را که به یکی از پهلویان مخلوع تو بگوید به دندان می گیرند و در این رقابت تنگاتنگ , شیوه ی نوکری و فرومایگی را به نهایت رسانده اند و بدون تردید پیروز بی چون و چرای میدان حماقت لقب می گیرند ..