بـر باد رفـتـه ..

   باغـمان ویـران شـده بر باد رفته 

             باغبان نالان شـده بر باد رفته 
       روزگار دل خوشی و امن و راحت

                      باز بی سامان شده بر باد رفته
              دل شـکـسـته مهر مرده یار رفته

                           ابـر بی باران شـده بر باد رفته

                   سوز سرما بلبل بیچاره را کشت

                                رازقی بی جان شده بر باد رفته
                      نیسـت امیدی در این شهر تباهی

                                     جای نـامـردان شـده بر باد رفته

                          عیسـی مریـم یـهودا گشـته افسـوس   

                                         همدلی حرمان شـده بر باد رفته

                              چشم معصومش که جان را زنده میکرد

                                              درد بی درمان شـده بر باد رفته

                                         قلب مجنون جای لیلی نیسـت دیگر

                                                     از سر پـیـمان شـده بر باد رفته

                                              هان زمستان است و دی از ره رسیده

                                                              عاشـقی پنهان شــده بر باد رفته 

به تاریخ نهم دی ماه 1389 هجری شمسی سروده شد..