سکوت قوی سپید ..

آنگاه کلیله به قوی سپید گفت: درود..چطوری جوجو؟ ..

قوی سپید سکوت اختیار نمود.. کلیله گفت: هی خانمه، سلام کردیم‌ها..

قوی سپید ساکت بماند.. کلیکه گفت: وااا، فازت چیه؟ مشکلی داری بیا صحبت کنیم و حلش کنیم خوب.. اما همچنان قوی سپید هیچ نگفت..

پس کلیله چهارماه تمام صدها نامه بنوشت، اس‌ام‌اس بفرمود و خلاصه خودش را جر داد تا کلامی بشنود از آن قوی نکبت دوزاری عقب‌مانده که چه مرگش است اما قوی سپید همچنان خفه خونی اختیار نموده و هرگز هیچ نگفت..

تا آنکه روزی از شبها، کلیله از کنار برکه‌ای می‌گذشت که قوی سپید را بدید که چشم خانم کوچولو را دور بدیده و با نقاب آنجلیناجولی، در حال لاسیدن با پسرشجاع‌ست و فورا وی را از کون گنده‌اش بازبشناخت..

پس غیرتی بشد و فریاد برآورد: همانا که ای قوی سپید آش ولاش روانی، مرا با تو دیگر کار نباشد (انگار که قبلا کار بوده).. تو را به خرس و ما را به جهنم.. نمی‌خوای نخواه، به گوزِ پسر عمم ..

قوی سپید هرچه فکر کرد یادش نیامد او را کجا دیده اما همینطوری واسه خالی نبودن عریضه برفت و نقاب جنفیرلوپزیش که با باسنش همخوانی بیشتری داشت بزد و در پیجش استاتوس بفرمود..

برای عشقم کلیله...

نرو از روزگارم..بی تو تمومه کارم... لالای لالالالا لای لالای لالا لالا لای

کلیله هم برای سوزاندن کونش برفت و کامنت همی‌گذاشت زیر استاتوسش که:

دور شـــو از جهـان مــن ..عـوضـی

بـــرو از داســتـان مـــن .. عـوضـی

مــن و تنهـــایی یــار دیــریــنــیــم

تــو نـمـان بـــا غمـان من، عوضی

لاشــی از عــاشـقـی نمـی‌مـیـــرد

مُـرد هــم، به فـلان من.. عوضــی

تـــازه گـوزیــدی و شـدی بـیــدار؟

بوووس، اولدوز جان مـن..عـوضـی

گــرچـه پـایــیــز دلخوش‌ست به تو

گمشــو از دیــدگــان مـن.. عوضی

پس قوی سپید فورا بلاکش بفرموده، آنگاه نقاب کیم کارداشیانیش را بزد و برفت تا مخ پینوکیو را بزند..

برگرفته از کلیله و دمنه.. چاپ سیخ‌سنگی .. قطع نتی

نویسنده: ابوالمعالی پاییز بن نصراللله بن منشی بن پارسی وشمگیر