عید پاک پنجره‌ها ..

 بـاز، نـازِ تــازه، مکن ساز، بـــی‌اشـــاره بیا

بهـر ِکـارِ خیـر، مکــن هیـــچ، اسـتخـاره بیا

 نازکـانه آمـدنـت، هسـت، همچنـان هـوسـم

 کرده‌ای، خرابه‌ی دل را چو تـــو، اجـــاره بیا

 بی‌سبـب، بهـانه مجـو، وز گـذشـته هیچ مگو

 میـزنـد، گـر آتــش عشـقت به دل شـراره بیا

 بی‌گمــان، به راه خـطا رفته‌ایم، هر دوی ما

 لـیک، قصـه‌ی من و تو هسـت، نیمه‌کاره بیـا

 این دو روز عمـر چنیـن بدمبیـن و بـد مگزین

 بیـن کـه اوفتـاده نفـس‌هـام بــر شمـاره بیا

 ای عجب که خاکم و عشقت هنوز می‌کُشـدم

 بـر مَـــزار تیــــره‌ام ای آشنـــا، دوبـــاره بـیا

 روز خــوب آمــدنــت، عیـد پاک پنجره‌هاسـت

 یـک شـبی بـه کلــبه‌ی پــاییـــزِ بی‌سـتاره بیـا

اینجوری ..

وقتی که اینجوری میشم، میخوام چیزای ساده رو

میخــــوام بگیــــرم بزنـــــم، مــردمِ پــــرافــــاده رو

از آدمــــــای حالتــــی، از ایـن سـیــــگارِ لعنتــــی

ذلــــه شـــدم، نمیخــــوام این روزای بـــی‌اراده رو

خســـته شـدم از این همه، پچ‌پچِ پـوچ و همـهمه

نه طالبــم ساقــی و نِــــی دلبــــر و جام بــاده رو

خــــودِ خـــودِ صداقتــه ، خیـــال نکــن که راحتــه

وقتــــی نـــــداری طاقــــتِ دیــــدن خانـــــواده رو

خِجـِــــــل از ایــــــن حقـــــارتِ زنـــدگی کثافتـــم

نمی‌خوام هیــــچ چیــزی به‌جز، مردنِ ایستاده رو

در ایـــن قمارِ زنـــدگی، اسیــــر هستیــم همگی

بـــازی میـــده مـــن و تــو و اسب و رُخ و پیـاده رو

می‌خــوام بـــرم بـــه رویا، تــا، اونـور شهر قصه‌ها

می‌خوام که پیــــدا بکنـــم، عمـــرِ به بــاد داده رو

وقتی که اینجوری میشم، حسابی قاطی می‌کنم

حتـــی نمی‌خــوام ببینــم، پاییــــزِ فوق‌العـــــاده رو