بُگشـای دَر که گوشه‌ی زندانم آرزوست
تـیــمـورِلَـنـگ و اَشـرف‌افغـــانم آرزوست
تاکی به دست‌بـوس امامیـم مفتخر
یک چند نیز سُجده‌ی سُلطانم آرزوست
زین سیدِ گدایِ مُعَمم عُقم گرفت
فـرزنـدِ گـولِ آن شَـه خـوبـانـم آرزوست
از شَـرِ ایـن برادران بسـیجی نازنین
رمضون‌یخی و چاقوی شعبـانم آرزوست
چونـم طلب نکرد به قُـم آبجی رضا
رَگــزَن به بـاغ فـینـی کاشـانم آرزوست
طَرفی نبـسـته‌ایم ز الللـه و دین او
باقـی عمـر , خِـدمت شِیطانم آرزوست
جـان‌برلبـم ز مـردم نادان ایـن جهان
بــیــــدادگـــــاه دوزخِ قـــرآنـــم آرزوست
دیْ شِیخ با اُلاغ خود اَندر خَفا بِگفت
یَک آنـجـلـیـنــا‌جـولــیِ مامـانم آرزوست
خر عرعری نمود و بزد جفتکی و گفت
ازشِیخ و شَه مَلولم و انسانم آرزوست
از بـدتـریــن به بـدتـر و بد میبرم پناه
ترسـان ز دیـو , گـرگِ بیـابانـم آرزوست
عمریست تا دلم ز اسیران روی توست
"بنمـای رخ
که آن مَـه تابانــم آرزوست"
عیبم‌مکن به رندی و بدنامی ای رفیق
کـآزادی و رهــایـی ایــــــرانـم آرزوست
در ایـن غُــروبِ غُـربتِ پاییــزیم هنـوز
دلـتـنگ دوسـت , نم‌نم بارانم آرزوست
